Musil hiç durmuyor. Her şeyin sorgulanabilir oldugunu tartışmıyorum, fakat hiç durmuyor. Freud'un birgün purosunu yakarken, yaptıgı eylemin sembolizmine uyanıp, elinde olmadan kendisine gülen arkadaşına söyledigi gibi: "Canım, bazen de bir puro, sadece bir purodur!"
Bazen de sokakta yürürken sadece adımlarının sesini duyarsın. Bu sesler, 'takarak tukarak' diyedir; ve hiçbir anlamı yoktur.
Her şeyi son derecede ciddiye alan adamları, son derecede sıkıcı olmanın yanısıra, bir başka büyük tehlike bekliyor. Uçurumun kıyısında yürüyüyorlar. Uçurumun aşagısında ne var biliyor musunuz? Mizah!
