398

397

Tıpkı ilk randevusuna yetişmeden önce makyaj yapan bir kadın gibi, dünya da doğduğumuz anda bize doğru koşarken makyajını çoktan yapmış, maskesini takmış, hazıryorumlardır. Üstelik, ona tek aldananlar da konformistler olmayacaktır; her şeye ve herkese karşı çıkmaya doyamayan asi varlıklar kendilerinin de ne kadar itaatkâr olduğunun farkında değildirler; onlar ancak baş kaldırmaya değer olduklerı şeklinde yorumlanmış şeylere (daha önceden o şekilde yorumlanmış şeylere) karşı başkaldıracaklardır.
M. Kundera, Perde (s. 91)

396

John Cage ...once told me, ‘When you start working everybody is in your studio – the past, your friends, enemies, the art world, and above all, your own ideas – all are there. But as you continue painting, they start leaving, one by one, and you are left completely alone. Then, if you are lucky, even you leave.
Philip Guston

395

In the face of the essential homelessness of man, there is a struggle for a home, for a grounding. Heidegger sees this homelessness as, most fundamentally, the symptom of man's oblivion to the question of Being. The truth of Being remains unthought and we have closed ourselves off to the meaningfulness of the question. "This homelessness is specifically evoked from the destiny of Being in the form of metaphysics and through metaphysics is simultaneously entrenched and covered up as such. (link)