Bir köşede duran bir düz piyanonun dışında koridor tozlu ve ıssızdı.
Karısı çalmaya başladı (iyi çalardı) ve bir tuşun dışında hepsinin
sağlam olduğunu gördü: Do’nun üstündeki Fa’nın. A. dünyanın sonsuza
kadar elinden kaçacağını belki de o anda anladı.
Paul Auster, Yalnızlığın Keşfi
