183*

Kin saçardı gözleri, severken bile. Çamurlu saçlarının arasından taze egelenmiş bakışları suçlu hissettirirdi bakanı. Oradaki hayal kırıklıgına sebep olmaktan şüphelenir, faydasız çırpınırdı karşısındaki. Belki de bir meziyetti bu yarınsızlıgı. Üzerine taşan sevgiyi gömleginin koluna siler, söker atardı üzerinden. Ve, yaptıgına inanamayarak devam ederdi yoluna...