dijital kirliliğim bu gecenin derdi. nereden geldiyse bu ortalığı toplama takıntısı. derli toplu insanlara özenip plastik dosyalar alırım bazen. ayrıca son derecede derli topluyumdur. sorun, yeteri kadar derli toplu olamamam.
yazmaya başlayınca özlemeye de başlıyor insan.
moliere şöyle öğütlüyordu: "hani o içinden, derinden gelen büyük yazma tutkusu var ya; hani müthiş bir şevkle, istekle yazmak aşkı... işte, o istek belirdiğinde rica ederim diren."
yazmak isteyenlere verilecek en güzel öğüt budur.
kelimeler çok sigara içiyorlar hem.
web'de tam olarak ne yaptığımızı anlayamadım. herkes gelmiş diye ben de geldim. amacım herkesten farklı olduğumu göstermek. bunun için herkesin bir araya gelmesi lazımdı.
nosce te ipsum.
elbette.
ne güzel sarıldı bugün bana bir adam. kucağımda kedi vardı. ona iğne yaptı. ama sarıldık gibi geldi bana. kediye sordum, kendi derdindeymiş, görmemiş. sarıldı işte bana bugün ne güzel bir adam.
bunun üzerine bir de güzel uyurum ki.
